Πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τους όγκους του αυχένα

Η περιοχή του λαιμού περιέχει πολλές σημαντικές δομές και δεν είναι ασυνήθιστο να εμφανιστεί όγκος σε αυτήν την περιοχή. Μπορούν να είναι μια μεγάλη μάζα, εύκολα αντιληπτή με γυμνό μάτι. Διαφορετικά είναι μια μικρή μάζα που γίνεται αισθητή μόνο με το χέρι. Ευτυχώς, οι περισσότεροι όγκοι του αυχένα είναι καλοήθεις. Ωστόσο, τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να είναι σημάδι μιας πιο σοβαρής πάθησης, όπως λοίμωξης ή καρκίνου. Τι είναι λοιπόν αυτοί οι όγκοι και από ποια όργανα μπορεί να προέρχονται; Το ακόλουθο άρθρο του Δρ. Nguyen Le Vu Hoang θα εισαγάγει μια επισκόπηση των κοινών όγκων σε αυτήν την περιοχή.

περιεχόμενο

• 1. Από ποια όργανα προέρχονται οι όγκοι του λαιμού;
• 2. Κοινές αιτίες
• 3. Συνοδά συμπτώματα
• 4. Σημάδια που υποδηλώνουν κακοήθεια
• 5. Πώς αντιμετωπίζονται οι όγκοι του αυχένα;
• 6. Μερικοί κοινοί όγκοι του αυχένα

1. Από ποια όργανα προέρχονται οι όγκοι του λαιμού;

Οι όγκοι του αυχένα μπορεί να είναι σκληροί ή μαλακοί, επώδυνοι ή όχι. Μπορεί να είναι μέσα ή κάτω από το δέρμα, όπως σμηγματογόνες κύστεις, λιπώματα. Μπορούν επίσης να προέρχονται από ιστούς ή όργανα που βρίσκονται βαθιά κάτω.

Η περιοχή του λαιμού έχει πολλούς διαφορετικούς μύες, ιστούς και όργανα. Επομένως, αυτές οι θέσεις είναι όλες πιθανές πηγές όγκων. Λεπτομέρεια:

• Λεμφαδένες.
• Θυρεοειδής αδένας , παραθυρεοειδής αδένας.
• Μύες του λαιμού.
• Λάρυγγας.
• Τραχεία.
• Σιελογόνων αδένων.
• Νεύρα, αιμοφόρα αγγεία στο λαιμό.

2. Κοινές αιτίες

• Οι διευρυμένοι λεμφαδένες είναι η πιο κοινή αιτία. Ο λεμφαδένας είναι ένα όργανο που περιέχει κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει τη μόλυνση ή τα κακοήθη κύτταρα. Έτσι, όταν το σώμα είναι άρρωστο, αυτοί οι κόμβοι μπορούν να αναπτυχθούν για να δημιουργήσουν έναν όγκο στην περιοχή του λαιμού, που ονομάζεται αντιδραστικό γάγγλιο. Ή μερικές φορές οι ίδιοι μολύνονται και διογκώνονται.
• Ασθένειες που σχετίζονται με τον θυρεοειδή: οι κοινοί όζοι του θυρεοειδούς, οι βρογχοκήλες κάνουν τον θυρεοειδή αδένα, ένα ενδοκρινικό όργανο που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού, μερικώς ή πλήρως διευρυμένο. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί επίσης να συγχέεται με τις καταστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω.
• Καρκίνος: Οι όγκοι του αυχένα είναι συνήθως καλοήθεις, αλλά λίγοι μπορεί να είναι κακοήθεις. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε άτομα άνω των 50 ετών. Οι μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του λαιμού και του λαιμού είναι ο αλκοολισμός, το κάπνισμα και η λοίμωξη από τον HPV. Ο καρκίνος σε αυτή την περιοχή περιλαμβάνει τον θυρεοειδή αδένα, τους ιστούς της κεφαλής και του λαιμού, τους λεμφαδένες, τους πνεύμονες, το στήθος, το δέρμα κ.λπ.
• Ιοί, βακτήρια: π.χ. η λοίμωξη από παρωτίτιδα μπορεί να προκαλέσει διεύρυνση των σιελογόνων αδένων. Οι λοιμώξεις των αυτιών, των δοντιών και του πονόλαιμου μπορούν επίσης να προκαλέσουν μάζα στον λαιμό.

Δείτε περισσότερα: Συνήθειες να τρως παστά ψάρια και γεγονότα για τον καρκίνο του ρινοφάρυγγα

3. Συνοδά συμπτώματα

Σε μερικούς ανθρώπους, οι όγκοι του αυχένα είναι μοναχικοί, χωρίς συμπτώματα. Ενώ οι υπόλοιποι θα έχουν κάποια άλλα συμπτώματα, βοηθώντας να υποδειχθεί μια συγκεκριμένη αιτία.

Εάν υπάρχει υποψία ότι ένας όγκος στον αυχένα είναι διευρυμένος λεμφαδένας και σχετίζεται με λοίμωξη, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει πονόλαιμο, δυσκολία στην κατάποση και πόνο στο αυτί.

Ορισμένα μελανώματα μπορεί να εμφανίσουν αλλαγή στο χρώμα του περιβάλλοντος δέρματος. Επιπλέον, ο ασθενής μπορεί επίσης να βήξει πτύελα ή αίμα.

Όταν ο όγκος είναι αρκετά μεγάλος, μπορούν να πιέσουν τον ασθενή, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η αναπνοή, η κατάποση ή η βραχνάδα.

Δείτε επίσης: Προειδοποιητικά σημάδια καρκίνου του στοματοφάρυγγα και πώς να κάνετε προληπτικό έλεγχο

4. Σημάδια που υποδηλώνουν κακοήθεια

• Ο όγκος επιμένει για περισσότερο από 2-3 εβδομάδες.
• Ο όγκος γίνεται μεγαλύτερος ή μικρότερος αλλά δεν έχει εξαφανιστεί εντελώς.
• Αλλάξτε τη φωνή.
• Δυσκολία στην κατάποση ή πόνος κατά την κατάποση.
• Συνοδεύεται από προβλήματα ακοής ή πόνο στο αυτί στην ίδια πλευρά με τον όγκο του αυχένα.
• Πόνος στον αυχένα, πονόλαιμος.
• Αιμοπτύση.
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους.

5. Πώς αντιμετωπίζονται οι όγκοι του αυχένα;

Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από την αιτία που διαγιγνώσκεται.

Εάν η αιτία είναι λοίμωξη, τότε χρειάζεται μόνο αντιβιοτική θεραπεία.

Οι όγκοι που προκαλούνται από καρκίνο απαιτούν συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης, ακτινοβολίας και χημειοθεραπείας.

Η έγκαιρη διάγνωση και διάγνωση είναι εξαιρετικά σημαντική. Ακόμα κι αν η αιτία είναι καρκίνος, η έγκαιρη ανίχνευση μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή πολλών παρενεργειών κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

6. Μερικοί κοινοί όγκοι του αυχένα

6.1. Μεγαλωμένοι λεμφαδένες

Μεγαλωμένοι λεμφαδένες στο λαιμό – Πηγή εικόνας: Peconic

Οι λεμφαδένες κατανέμονται σε όλο το σώμα, βρίσκονται κάτω από το δέρμα στις μασχάλες, κάτω από τη γνάθο, το λαιμό, τη βουβωνική χώρα, πάνω από την κλείδα. Κάθε κόμβος σχετίζεται με την παθολογία της περιοχής για την οποία είναι υπεύθυνος.

Οι λεμφαδένες μεγεθύνονται όταν το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο από 1-2 cm. Συνήθεις αιτίες είναι:

• Μόλυνση.
• Φάρμακο.
• Καρκίνος.
• Αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Οι λεμφαδένες στο κεφάλι και το λαιμό σχετίζονται συχνά με καταστάσεις όπως:

• Μολύνσεις αυτιών.
• Κρύο.
• Ιγμορίτιδα.
• HIV λοίμωξη.
• Λοίμωξη των δοντιών.
• Φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα.
• Η φυματίωση των λεμφαδένων…

Ανάλογα με τη νόσο, μπορεί να συνοδεύεται από βήχα, κόπωση, πυρετό, ρίγη, καταρροή και εφίδρωση. Συνήθως, όταν αυτά τα συμπτώματα υποχωρήσουν, οι λεμφαδένες θα συρρικνωθούν. Επιπλέον, ένας διευρυμένος και ανώδυνος λεμφαδένας μπορεί να υποδεικνύει μια πιο σοβαρή ασθένεια, όπως ο καρκίνος.

Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από την αιτία των μεγεθυσμένων λεμφαδένων. Συνήθως απλώς παρακολουθείτε τους λεμφαδένες και αντιμετωπίζετε τη μόλυνση με αντιβιοτικά. Εάν πρόκειται για καρκίνο, θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία.

6.2. Χάντρες πανοπλίας

Παίρνει τη μορφή μιας συμπαγούς ή μαλακής μάζας σαν κύστη γεμάτη υγρό που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού. Τα οζίδια του θυρεοειδούς μπορεί να είναι μεμονωμένα ή να εμφανίζονται σε ομάδες.

Με βάση το επίπεδο παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών χωρίζονται σε 3 τύπους και κάθε τύπος παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα, τα οποία είναι:

• Κρύο: δεν υπάρχει παραγωγή ορμονών.
• Ζεστό: φυσιολογική παραγωγή ορμονών.
• Hot: υπερπαραγωγή ορμονών.

Περίπου το 90% των όζων του θυρεοειδούς είναι καλοήθεις και συχνά έχουν λίγα συμπτώματα. Αλλά μπορούν να συσχετιστούν με πιο σοβαρές καταστάσεις όπως η νόσος του Χασιμότο (μια αυτοάνοση νόσος που μπορεί να προκαλέσει υποθυρεοειδισμό), η θυρεοειδίτιδα και ο καρκίνος του θυρεοειδούς.

Οι μικροί όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να μην προκαλούν συμπτώματα, αλλά εάν είναι αρκετά μεγάλοι μπορεί να προκαλέσουν πόνο, δυσκολία στην κατάποση, δυσκολία στην αναπνοή ή βραχνάδα.

Τα συνοδευτικά συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν είτε υπερθυρεοειδισμό (ταχυκαρδία, απώλεια βάρους, μυϊκή αδυναμία, διάρροια, προβλήματα ύπνου, νευρικότητα) είτε υποθυρεοειδισμό (κόπωση, αύξηση βάρους, δυσκοιλιότητα, φόβος για το κρύο, κ.λπ.) ξηροδερμία).

Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος και την ταξινόμηση των όζων του θυρεοειδούς. Εάν δεν υποδηλώνουν έντονα κακοήθεια και δεν προκαλούν συμπτώματα, αρκεί μόνο η παρακολούθηση με εξέταση και υπερηχογράφημα του αυχένα. Αντίθετα, η χειρουργική επέμβαση και το ραδιενεργό ιώδιο είναι απαραίτητες θεραπείες.

6.3. Θυρεοειδική βρογχοκήλη

Εικόνα της βρογχοκήλης σε μια γυναίκα

Πρόκειται για μια διευρυμένη μάζα περίπου στο μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα. Η βρογχοκήλη μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, αλλά είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Αυτή η μάζα μπορεί να είναι φυσιολογική ή να προκαλέσει αύξηση ή μείωση στην παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.

Η πιο κοινή αιτία είναι η έλλειψη ιωδίου, η οποία προκαλεί τον θυρεοειδή αδένα να μεγεθύνεται για να παράγει αρκετές ορμόνες. Λιγότερο συχνές αιτίες είναι η νόσος του Grave, η θυρεοειδίτιδα και η εγκυμοσύνη.

Το αρχικό σύμπτωμα είναι μια μάζα στο μπροστινό μέρος του λαιμού. Όταν η βρογχοκήλη είναι πολύ μεγάλη, την πιέζουν, προκαλώντας δυσκολία στην κατάποση, αναπνοή, βήχα, βραχνάδα.

Η θεραπεία εξαρτάται επίσης από το μέγεθος και τα συμπτώματα, παρόμοια με τους όζους του θυρεοειδούς.

6.4. Καρκίνος θυροειδούς

Εικόνα καρκίνου του θυρεοειδούς, εξωτερικά δεν διαφέρει από μια καλοήθη βρογχοκήλη

Είναι αποτέλεσμα μη φυσιολογικής και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης των κυττάρων του θυρεοειδούς. Αυτός είναι ο πιο κοινός από όλους τους ενδοκρινικούς καρκίνους.

Τα ακόλουθα άτομα ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου:

• Ηλικία: εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 40 ετών.
• Άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς.
• Ιστορικό καρκίνου του μαστού.
• έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολία.

Στα αρχικά στάδια, οι ασθενείς συχνά δεν έχουν συμπτώματα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, θα υπάρχει μάζα στον αυχένα που θα συνοδεύεται από βήχα, βραχνάδα, πονόλαιμο, δυσκολία στην κατάποση, πρησμένους μασχαλιαίους λεμφαδένες.

Δείτε επίσης: Καρκίνος θυρεοειδούς: Σημάδια, θεραπεία και πιθανή θεραπεία;

Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μέρους ή όλου του θυρεοειδούς αδένα. Τότε θα χρειαστεί αντικατάσταση θυρεοειδικών ορμονών. Επιπλέον, ραδιενεργό ιώδιο, εξωτερική ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να πάει μετά από χειρουργική επέμβαση.

Οι όγκοι στην περιοχή του λαιμού είναι αρκετά συνηθισμένοι, αλλά ο προσδιορισμός της ακριβούς αιτίας δεν είναι πάντα εύκολος, καθώς απαιτεί συνδυασμό ιατρικής εξέτασης, ενδελεχούς εξέτασης και κατάλληλων εξετάσεων. Οι περισσότεροι όγκοι είναι καλοήθεις, τις περισσότερες φορές οι λεμφαδένες μεγεθύνονται λόγω αντίδρασης ή μόλυνσης και θα εξαφανιστούν όταν αντιμετωπιστεί η υποκείμενη νόσος. Οι ασθένειες που σχετίζονται με τον θυρεοειδή είναι επίσης αρκετά συχνές, συμπεριλαμβανομένων των όζων του θυρεοειδούς, της βρογχοκήλης. Οι κακοήθεις αιτίες όπως ο καρκίνος του θυρεοειδούς και το λέμφωμα είναι σπάνιες αλλά δεν μπορούν να αγνοηθούν, ειδικά σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο και όταν τα σχετικά συμπτώματα είναι ενδεικτικά. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό όταν αντιμετωπίζετε μια μάζα στην περιοχή του λαιμού να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό για πλήρη αξιολόγηση.