Αλλεργία στην πενικιλίνη: Τι ξέρατε;

Η αλλεργία στην πενικιλίνη δεν είναι μια ασυνήθιστη κατάσταση στους χρήστες ναρκωτικών σήμερα και προκαλεί πολλά εμπόδια στην ιατρική θεραπεία. Ο λόγος είναι επειδή, η πενικιλίνη είναι ένα από τα φάρμακα που συνήθως συνταγογραφούνται από τους γιατρούς για μολυσματικές ασθένειες σήμερα. Επομένως, είναι απαραίτητο οι χρήστες να αυτοπροσδιορίζονται και να επικοινωνούν προληπτικά με το ιατρικό κέντρο όταν εμφανίζεται αλλεργία στην πενικιλίνη.

περιεχόμενο

• 1. Τι είναι η αλλεργία στην πενικιλίνη;
• 2. Πληροφορίες σχετικά με την πενικιλίνη και τις σχετικές κατηγορίες φαρμάκων
• 3. Ποιοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αλλεργίας στην πενικιλίνη;
• 4. Πώς να αναγνωρίσετε μια αλλεργία στην πενικιλίνη;
• 5. Πώς λοιπόν να διαγνώσετε με ακρίβεια την αλλεργία στην πενικιλίνη;
• 6. Θεραπεία αλλεργίας στην πενικιλίνη
• 7. Προφύλαξη από αλλεργία στην πενικιλίνη

1. Τι είναι η αλλεργία στην πενικιλίνη;

Η αλλεργία στην πενικιλλίνη είναι μια μη φυσιολογική απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος στην πενικιλίνη . Αυτή είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από κοινά σημεία και συμπτώματα όπως κνίδωση, εξάνθημα ή φαγούρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς είχαν μια αναφυλακτική αντίδραση, η οποία είναι απειλητική για τη ζωή και επηρεάζει πολλαπλά όργανα.

Ωστόσο, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλεργία στην πενικιλίνη μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Ως εκ τούτου, πρέπει να χρησιμοποιούμε περιττά και ακριβότερα αντιβιοτικά στη θεραπεία.

Επομένως, είναι απαραίτητο να διαγνωστεί με ακρίβεια εάν ένα άτομο είναι πραγματικά αλλεργικό στην πενικιλίνη ή όχι, ειδικά σε αμφίβολες περιπτώσεις. Για να εξασφαλίσετε τις καλύτερες θεραπευτικές επιλογές για εσάς στο μέλλον.

Είστε αλλεργικός στην πενικιλίνη;

2. Πληροφορίες σχετικά με την πενικιλίνη και τις σχετικές κατηγορίες φαρμάκων

Η πενικιλίνη ανήκει σε μια ομάδα αντιβακτηριακών φαρμάκων, τα οποία είναι αντιβιοτικά βήτα-λακτάμης. Αυτό είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται σήμερα πιο συχνά στη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών. Επομένως, η αλλεργία στην πενικιλίνη είναι επίσης αρκετά συχνή στον πληθυσμό.

Αν και ο μηχανισμός αυτών των φαρμάκων είναι διαφορετικός. Αλλά γενικά, καταπολεμούν τις λοιμώξεις επιτίθενται στα τοιχώματα των βακτηριακών κυττάρων. Εκτός από την πενικιλίνη, οι άλλες βήτα-λακτάμες που συνήθως σχετίζονται με αλλεργικές αντιδράσεις είναι μια ομάδα που ονομάζονται κεφαλοσπορίνες. Εάν είχατε αλλεργική αντίδραση σε έναν τύπο πενικιλίνης, μπορεί να είστε αλλεργικοί σε άλλες πενικιλίνες ή σε ορισμένες κεφαλοσπορίνες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα πάντα.

Φάρμακα στην ομάδα της πενικιλίνης

• Αμοξικιλλίνη .
• Αμπικιλλίνη.
• Δικλοξακιλλίνη.
• Ναφκιλλίνη.
• Οξακιλλίνη .
• Πενικιλλίνη Γ.
• Πενικιλλίνη V.
• Πιπερακιλλίνη.
• Τικαρκιλλίνη.

Κεφαλοσπορίνες φάρμακα

• Cefaclor .
• Cefadroxil .
• Κεφαζολίνη.
• Cefdinir.
• Κεφεπίμη (Μαξιπίνη).
• Κεφοτετάνη.
• Κεφπροζίλη .
• Κεφουροξίμη .
• Κεφαλεξίνη (Keflex).

3. Ποιοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αλλεργίας στην πενικιλίνη;

Οποιοσδήποτε μπορεί να έχει αλλεργία στην πενικιλίνη. Αλλά όταν έχετε μερικά από τα παρακάτω, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να συμβεί ακόμη περισσότερο:

• Έχετε ιστορικό αλλεργιών όπως τροφικές αλλεργίες, άλλες φαρμακευτικές αλλεργίες.
• Υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών.
• Χρησιμοποιήστε πενικιλίνη με αυξανόμενη δόση, υψηλή δόση, επαναλαμβανόμενη χρήση ή παρατεταμένη χρήση.
• Έχοντας ιατρικές παθήσεις που σχετίζονται συχνά με αλλεργίες σε φάρμακα όπως η μόλυνση από τον ιό HIV, ο ιός Epstein-Barr.

4. Πώς να αναγνωρίσετε μια αλλεργία στην πενικιλίνη;

Η αλλεργία στην πενικιλίνη μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και σε άτομα που έχουν χρησιμοποιήσει πενικιλλίνη στο παρελθόν χωρίς προβλήματα. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε την αλλεργία στην πενικιλίνη. Συνήθως, αυτή η αλλεργική αντίδραση θα συμβεί αμέσως μέσα στην πρώτη ώρα μετά τη λήψη του φαρμάκου. Ωστόσο, μερικές φορές μια αλλεργική αντίδραση εμφανίζεται ώρες, ημέρες ή εβδομάδες αργότερα.

Κοινά σημάδια είναι:

• Κνίδωση.
• Εξάνθημα.
• Κνησμώδης.
• Κνησμός, δάκρυα.
• Πρήξιμο (συνήθως στο πρόσωπο ή τα χέρια ή τα πόδια).

Κοινά συμπτώματα αλλεργίας στην πενικιλλίνη

Πιο σπάνια, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου μια αλλεργική αντίδραση στην πενικιλίνη θα οδηγήσει σε αναφυλακτική αντίδραση. Αυτή η αντίδραση είναι απειλητική για τη ζωή. Επηρεάζουν πολλά συστήματα οργάνων στο σώμα με συμπτώματα όπως:

• Πυρετός.
• Πόνος στην κοιλιά, ναυτία.
• Ω, διάρροια.
• Δυσκολία στην αναπνοή.
• Συριγμός, βαρύτητα στο στήθος.
• Χαμηλή πίεση αίματος.
• Γρήγορος, αδύναμος παλμός.
• Συγκλονισμένος.

Ή ο ασθενής μπορεί να έχει καθυστερημένες αντιδράσεις. Αυτές οι αντιδράσεις είναι αποτέλεσμα αλλεργίας στην πενικιλλίνη όπως:

• Αναιμία που προκαλείται από φάρμακα.
• σύνδρομο DRESS.
• Σύνδρομο Steven-Johnson.
• Νεφρική Νόσος.

5. Πώς λοιπόν να διαγνώσετε με ακρίβεια την αλλεργία στην πενικιλίνη;

Ο γιατρός σας θα κάνει μια ενδελεχή εξέταση, αναζητώντας κοινά συμπτώματα αλλεργίας στην πενικιλλίνη όπως αναφέρθηκε. Ιδιαίτερα δεν πρέπει να χαθεί η διεξαγωγή του ιστορικού και του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς. Στη συνέχεια ο γιατρός διέταξε μερικές από τις ακόλουθες εξετάσεις.

Δερματικό τεστ (Δερματικό τεστ)

Για να εκτελέσετε το τεστ με τσίμπημα δέρματος, ο γιατρός ή η νοσοκόμα σας θα εισάγουν μια μικρή ποσότητα της ύποπτης πενικιλίνης στο δέρμα σας (συνήθως στην περιοχή του αντιβραχίου) με μια λεπτή βελόνα. Μετά από 15 λεπτά, το ιατρικό προσωπικό εξέτασε την περιοχή του δέρματος που έγινε.

Η εξέταση είναι θετική όταν στο σημείο της εξέτασης υπάρχει οίδημα, ερυθρότητα και κνησμός. Τα θετικά αποτελέσματα δείχνουν ότι πρόκειται για υψηλό ποσοστό αλλεργίας στην πενικιλίνη. Ένα αρνητικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι ο ασθενής είναι απίθανο να έχει αλλεργική αντίδραση. Ωστόσο, μερικές φορές ορισμένοι τύποι φαρμακευτικών αλλεργιών μένουν απαρατήρητοι από τη δοκιμή τσιμπήματος δέρματος.

Απεικόνιση μιας κοινής δερματικής δοκιμασίας τσιμπήματος

Βαθμολογημένη πρόκληση

Μετά από αρνητικό δερματικό τεστ με τσίμπημα, η πιθανότητα ο ασθενής να είναι αλλεργικός στην πενικιλίνη εξακολουθεί να είναι ύποπτη και να χρειάζεται αντιβιοτική θεραπεία. Ο γιατρός σας μπορεί να πραγματοποιήσει μια πρόκληση εκτίμησης δόσης.

Η πρόκληση διαβαθμισμένης αξιολόγησης είναι ίσως η πιο αξιόπιστη in vivo δοκιμή για την οριστική απόδειξη ή την απόρριψη της ύπαρξης αλλεργίας στα αντιβιοτικά. Η διαδικασία πρόκλησης δεν άλλαξε την ανταπόκριση του ασθενούς στο φάρμακο. Έτσι όταν οι ασθενείς χρησιμοποιούν το φάρμακο χωρίς τίποτα ασυνήθιστο. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είναι αλλεργικά.

Ο πιο συνηθισμένος λόγος για την πραγματοποίηση μιας πρόκλησης αξιολόγησης είναι να επιβεβαιωθεί ότι ο ασθενής μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα εναλλακτικό φάρμακο, διαφορετικό από το εν λόγω φάρμακο, για το οποίο ο ασθενής έχει αρνητικό αποτέλεσμα δερματικής δοκιμασίας.  

Ξεκινήστε τον ασθενή σε δόση τόσο χαμηλή όσο το 1/100 της επιθυμητής δόσης. Στη συνέχεια αυξήστε σταδιακά τη δόση, αυξάνοντας κάθε φορά σε περίπου 10 φορές τη δόση έναρξης. Η διαδικασία συνεχίζεται με αυτόν τον τρόπο μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή δόση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής παρακολουθείται στενά. Και μετά την επίτευξη της θεραπευτικής δόσης εάν η κατάσταση του ασθενούς είναι καλή. Ο γιατρός μπορεί να συμπεράνει ότι ο ασθενής δεν είναι αλλεργικός σε αυτή την πενικιλίνη.

Το τεστ δεν εφαρμόζεται σε ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα όπως σύνδρομο Steven-Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση (TEN).

6. Θεραπεία αλλεργίας στην πενικιλίνη

Η θεραπεία της αλλεργίας στην πενικιλλίνη έχει δύο θεραπευτικές στρατηγικές και εξαρτάται από την κατάσταση του ασθενούς:

Συμπτωματική θεραπεία

• Μόλις εντοπιστεί ή υποψιαστεί ο ασθενής από έναν γιατρό, η διακοπή του φαρμάκου είναι το πρώτο βήμα στη θεραπεία.
• Για ασθενείς με μόνο ήπιες δερματικές αντιδράσεις, η θεραπεία με ένα αντιισταμινικό όπως η διφαινυδραμίνη είναι επαρκής.
• Για πιο σοβαρές περιπτώσεις, όταν ο ασθενής έχει αναφυλακτική αντίδραση, απαιτείται επείγουσα θεραπεία με Επινεφρίνη (1mg/ml) ενδομυϊκά (0,3-0,5mg/5-15 λεπτά) για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Συνοδεύεται από αντιισταμινικό υπόστρωμα ανταγωνιστή Η1 και Η2 (π.χ. Διφαινυδραμίνη 25-50 mg, Ρανιτιδίνη 50 mg). Ο γιατρός σας μπορεί να προσθέσει γλυκοκορτικοειδή.
• Επιπλέον, υπάρχει στενή παρακολούθηση και ιατρική φροντίδα για τη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης και την παροχή υποστήριξης των αεραγωγών όταν χρειάζεται.

Θεραπεία απευαισθητοποίησης

• Σε περίπτωση που ο ασθενής έχει κάποια ιατρική πάθηση, χρειάζονται αντιβιοτικά. Εάν δεν υπάρχει άλλη κατάλληλη επιλογή θεραπείας με αντιβιοτικά, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μια θεραπεία που ονομάζεται απευαισθητοποίηση φαρμάκων. Αυτό μπορεί να βοηθήσει το άτομο να πάρει μια δόση πενικιλίνης για τη θεραπεία της λοίμωξης.
• Με αυτή τη μέθοδο, ο ασθενής αρχίζει να παίρνει μια πολύ μικρή δόση από 1/1000000 έως 1/10000 της συνολικής δόσης θεραπείας. Στη συνέχεια, αυξήστε σταδιακά τη χαμηλή δόση κάθε 15 έως 30 λεπτά για αρκετές ώρες ή ημέρες. Η πορεία της θεραπείας συνεχίζεται έως ότου ο ασθενής χρησιμοποιήσει ολόκληρη τη θεραπευτική δόση χωρίς καμία αντίδραση.
• Το ποσοστό επιτυχίας της απευαισθητοποίησης μπορεί να είναι έως και 100%.

7. Προφύλαξη από αλλεργία στην πενικιλίνη

Γενικές σημειώσεις

Η αλλεργία στην πενικιλλίνη παρεμβαίνει στην καλύτερη θεραπεία για τον ασθενή τη στιγμή της ασθένειας. Απαιτούνται πολλαπλές εξετάσεις τη στιγμή της ύποπτης αλλεργίας για επιβεβαίωση.

 Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτες, η καλύτερη στιγμή για να αξιολογηθεί κανείς για αλλεργία στην πενικιλίνη είναι όταν κατά τα άλλα είσαι υγιής.

Εάν έχετε έναν από τους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο αλλεργίας στην πενικιλίνη που αναφέρθηκαν παραπάνω. Μπορείτε να συζητήσετε τις αλλεργίες κατά τη διάρκεια των τακτικών εξετάσεων με τον γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή τον παιδίατρό σας.

Περιπτώσεις που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή

Είναι καλή ιδέα να προσδιορίσετε μια αλλεργία στην πενικιλίνη πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Επειδή αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο μόλυνσης και ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση.

Τέλος, γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία που σκέφτονται να μείνουν έγκυες μπορεί να θέλουν να αξιολογηθούν για αλλεργία στην πενικιλίνη. Επειδή η πενικιλίνη είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για λοιμώξεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά τον τοκετό για διάφορους λόγους. Οι έγκυες ασθενείς μπορούν επίσης να αξιολογηθούν με ασφάλεια για φαρμακευτική αλλεργία στο τρίτο τρίμηνο.

Η πενικιλίνη είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται συνήθως στην ιατρική θεραπεία. Επομένως, μια αλλεργία στην πενικιλίνη μπορεί να είναι πολύ συχνή. Αυτό σας εμποδίζει να έχετε την πιο βέλτιστη επιλογή θεραπείας. Κατά τη χρήση του φαρμάκου, στο σώμα εμφανίζονται μη φυσιολογικά σημάδια. Σημειώστε και επικοινωνήστε αμέσως με το πλησιέστερο ιατρικό προσωπικό ή ιατρικό κέντρο για την κατάλληλη εξέταση και θεραπεία.

Επιπλέον, σε περιπτώσεις με εύκολους στην αλλεργικούς παράγοντες, μπορείτε να είστε προνοητικοί. Ζητήστε τη συμβουλή γιατρών στο πρόγραμμα τακτικού ελέγχου υγείας για υποστήριξη.