Η περόνη: θέση, δομή και λειτουργία

Η περόνη είναι ένα από τα δύο οστά του κάτω ποδιού. Έχει μια λεπτή δομή και δεν έχει λειτουργία βαρύτητας. Επομένως, είναι εύκολο να παραβλέψουμε και να υποτιμήσουμε τη ζημιά στην περόνη. Ωστόσο, μια δομή που υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα έχει πάντα μια συγκεκριμένη λειτουργία. Θα περιγράψω τη δομή και τη λειτουργία αυτού του οστού με περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω.

περιεχόμενο

• 1. Θέση της περόνης
• 2. Δομή της περόνης
• 3. Λειτουργία της περόνης
• 4. Κάταγμα περόνης

1. Θέση της περόνης

Το κάτω πόδι αποτελείται από δύο οστά - την κνήμη και την περόνη. Η περόνη είναι ένα μακρύ, μικρό οστό που βρίσκεται στο εξωτερικό της κνήμης και έξω από την κνήμη. Τρέχει παράλληλα με την κνήμη.

Αυτά τα δύο οστά συνδέονται μεταξύ τους με τις αρθρώσεις της κνήμης και της περόνης και περιλαμβάνουν τη μεσοοστική μεμβράνη.

Η περόνη συγχωνεύεται με την κνήμη για να δημιουργήσει μια όρθια θέση για το πόδι. Ταυτόχρονα, συμβάλλει στη σταθεροποίηση των αρθρώσεων του γόνατος και του αστραγάλου, βοηθώντας τα πόδια να κινούνται ευέλικτα.

Εάν το οστό τοποθετηθεί όρθιο:

• Το κεφάλι είναι επίπεδο, στραμμένο προς τα κάτω.
• Ο λάκκος αυτού του κεφαλιού βρίσκεται στο πίσω μέρος.
• Η άκρη αυτού του κεφαλιού είναι στραμμένη προς τα έξω.

2. Δομή της περόνης

Σώμα οστών

Το σώμα έχει τριγωνικό πρισματικό σχήμα με 3 όψεις και 3 άκρες. Το κάτω μέρος του οστού είναι στριμμένο από την πλάτη προς τα μέσα. Το οστεώδες σώμα είναι η κύρια περιοχή για την προσκόλληση των μυών.

Οι ακτές

Το οστό έχει 3 άκρες:

• Το μπροστινό άκρο είναι λεπτό και αιχμηρό. Στο κάτω μέρος, το πρόσθιο περιθώριο βγαίνει και διχοτομείται, αγκαλιάζοντας τον εξωτερικό αστράγαλο.
• Εσωτερικός χώρος, αιχμηρός, με ενδιάμεση μεμβράνη προσκολλημένη.
• Η πίσω άκρη είναι στρογγυλή. Στην πραγματικότητα, μόνο το κατώτερο τρίμηνο έχει σαφές μεταγενέστερο περιθώριο. Τρία τέταρτα στην οπίσθια ακτή βρίσκονται στο εξωτερικό.

Πλευρές

• Εξωτερικό: βρίσκεται μεταξύ της μπροστινής και της πίσω πλευράς
• Σε: βρίσκεται μεταξύ της πρόσθιας και της μεσοπλεύριας όχθης
• Οπίσθιο: βρίσκεται μεταξύ του μεσοπλεύριου ορίου και της οπίσθιας ακτής. Στο κάτω τεταρτημόριο λόγω της συστροφής του οστού, το μεσόστεο χείλος εξαφανίζεται, οπότε η οπίσθια και η έσω επιφάνεια σχηματίζουν μια ενιαία όψη.

Περιγραφή δομής και σχέσης

• Άνω κεφαλής: γνωστό και ως περόνη. Η έσω επιφάνεια της περόνης έχει διεπαφή κολοβώματος με την κνήμη. Επιπλέον, υπάρχει μια ψηλαφητή κορυφή πίσω από την άρθρωση ακριβώς κάτω από το δέρμα.
• Το κάτω άκρο είναι πιο επίπεδο και πιο μυτερό από το πάνω άκρο. Αυτή η άκρη σχηματίζει τον εξωτερικό αστράγαλο. Ο εξωτερικός αστράγαλος είναι πιο κυρτός, πιο βαθύς και περίπου 1 cm χαμηλότερος από τον αστράγαλο.

Αρθρώσεις

• Η εξωτερική επιφάνεια του αστραγάλου έχει μια άρθρωση του αστραγάλου. Αυτή η περιοχή έρχεται σε επαφή με τον εξωτερικό αστράγαλο της τροχαλίας του αστραγάλου. Οι δύο αρθρώσεις του αστραγάλου της κνήμης και της περόνης σχηματίζουν τις λαβίδες που συγκρατούν τα οστά του ταρσού.
• Πίσω από το πρόσωπο της άρθρωσης του αστραγάλου βρίσκεται ο εξωτερικός ποδοκνημικός βόθρος. Αυτή η τρύπα επιτρέπει στον σύνδεσμο του αστραγάλου να προσκολληθεί.
• Η άκρη της περόνης συγχωνεύεται με την περόνη στο πλάγιο κνημιαίο οροπέδιο σχηματίζοντας την εγγύς κνημιαία άρθρωση.
• Ο πλάγιος αστράγαλος αρθρώνεται με την περόνη της κνήμης για να σχηματίσει την άπω κνημιαία άρθρωση και ο αστραγάλος για να σχηματίσει το άνω μέρος της ταρσικής άρθρωσης.

Επιφανειακά ανατομικά σημεία (ψητά στο δέρμα)

Μύτη της περόνης: Πολύ ρηχή. Είναι ψηλαφητό στην οπίσθια όψη του γόνατος, στο επίπεδο του κνημιαίου κονδυλώματος.

Το σώμα της περόνης: το άπω τέταρτο είναι ψηλαφητό.

Εξωτερικός αστράγαλος: Μια προεξέχουσα οστική μάζα στο εξωτερικό του αστραγάλου

3. Λειτουργία της περόνης

Όπως γνωρίζετε, η περόνη και η κνήμη είναι τα δύο οστά που αποτελούν το κάτω πόδι. Η κνήμη είναι το μεγαλύτερο οστό και αντέχει το βάρος του σώματος. Η περόνη είναι ένα μικρότερο οστό, αλλά έχει και τους δικούς της ρόλους.

• Η περόνη δεν είναι φέρουσα, αλλά είναι ανθεκτική στη συστροφή και την έσω κάμψη του κάτω ποδιού. Ταυτόχρονα είναι και σημείο προσκόλλησης των μυών του κάτω ποδιού.
• Η περόνη συγχωνεύεται με την κνήμη για να δημιουργήσει μια όρθια θέση για το πόδι. Ταυτόχρονα, συμβάλλει στη σταθεροποίηση των αρθρώσεων του γόνατος και του αστραγάλου, βοηθώντας τα πόδια να κινούνται ευέλικτα.

4. Κάταγμα περόνης

Γενικά, σε σύγκριση με την κνήμη, η περόνη είναι πιο εύθραυστη. Ωστόσο, λόγω μικρότερου βάρους, σπάνια σπάει μόνο του, αλλά μόνο μετά από κάταγμα της κνήμης. Τα τροχαία ατυχήματα είναι η πιο κοινή αιτία. Η περόνη επουλώνεται αρκετά γρήγορα. Επομένως, όταν σπάνε δύο οστά της κνήμης, η επούλωση της περόνης συχνά παρεμβαίνει στην επούλωση της κνήμης.

Λόγος

Υπάρχουν πολλές αιτίες των καταγμάτων της περόνης. Κάταγμα συμβαίνει όταν η πίεση που ασκείται στο οστό υπερβαίνει την ικανότητά του να αντέξει. Τα αίτια των καταγμάτων μπορούν να χωριστούν σε δύο κύριες ομάδες ανάλογα με τον μηχανισμό του κατάγματος:

• Άμεσος μηχανισμός. Εμφανίζεται όταν το σημείο πρόσκρουσης της τραυματικής δύναμης είναι και το σημείο του κατάγματος. Εμφανίζεται σε περιπτώσεις ισχυρών συγκρούσεων όπως τροχαία ατυχήματα, βαριά αντικείμενα που πιέζουν τα πόδια. Η γραμμή κατάγματος σε αυτή την περίπτωση είναι συνήθως ένα εγκάρσιο κάταγμα, το οποίο μπορεί να συνδυαστεί με κάταγμα πολλαπλών θραυσμάτων.
• Έμμεσος μηχανισμός: συνήθως λόγω πτώσεων από ύψος σε σκληρό έδαφος. Μερικά αθλήματα όπως το σκέιτμπορντ, το σκι, συχνά η εκτέλεση κινήσεων στρέψης και στροφής, είναι επίσης κοινές αιτίες έμμεσων καταγμάτων της περόνης.

Η πιο κοινή περιοχή για κάταγμα περόνης είναι 2-6 cm κοντά στο περιφερικό άκρο της περόνης. Συσχετίζεται επίσης συνήθως με κατάγματα στον αστράγαλο.

Σημάδια σπασμένου οστού

Τα κλινικά συμπτώματα των καταγμάτων της περόνης περιλαμβάνουν:

• Πόνος: Μετά από έναν τραυματισμό, οι ασθενείς συχνά βιώνουν οξύ πόνο στο σημείο του κατάγματος. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα που υποδηλώνει κάταγμα.
• Οι μώλωπες του δέρματος εμφανίζονται αργά μετά από τραύμα, συνοδευόμενοι από οίδημα του σπασμένου άκρου
• Απώλεια λειτουργικότητας: σπασμένο πόδι ανίκανη να κινηθεί.
• Παραμόρφωση του άκρου: το πόδι μπορεί να είναι λυγισμένο, το σπασμένο κεφάλι φαίνεται ακριβώς κάτω από το δέρμα. Το σπασμένο πόδι είναι συνήθως πιο κοντό από την υγιή πλευρά, λάθος ευθυγράμμιση εάν το κάταγμα μετατοπιστεί.
• Παραισθησία, μούδιασμα του δέρματος εάν υπάρχει βλάβη στα νεύρα.
• Πόνος σε άλλα οστά και αρθρώσεις που εμπλέκονται όπως η κνήμη, ο πλάγιος αστράγαλος.

Διαγνωστικά μέτρα

Τα παραπάνω κλινικά συμπτώματα υποδηλώνουν μόνο κάταγμα περόνης. Σε περίπτωση αμφιβολίας, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει εργαλεία απεικόνισης για να επιβεβαιώσει μια περίπτωση κατάγματος, συμπεριλαμβανομένων:

• Ακτινογραφία των οστών των ποδιών. Η ακτινογραφία βοηθά στην αξιολόγηση των ιδιοτήτων του κατάγματος, της γραμμής κατάγματος, της μετατόπισης και της σχετικής βλάβης της άρθρωσης. Βοηθά επίσης στην αξιολόγηση επιπλοκών όπως η καθυστερημένη επούλωση των οστών και οι προσθετικές αρθρώσεις. Το πόδι πρέπει να κινηματογραφηθεί τόσο σε όρθια όσο και σε κεκλιμένη θέση. Το φιλμ πρέπει να αφαιρέσει όλες τις αρθρώσεις του γόνατου και του αστραγάλου.
• Μαγνητική τομογραφία ποδιών. Βοηθά στην αξιολόγηση της βλάβης των μαλακών ιστών και των σχετικών αρθρώσεων με περισσότερες λεπτομέρειες.

Παράγοντες κινδύνου για κατάγματα οστών

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καταγμάτων γενικά, συμπεριλαμβανομένων των καταγμάτων της περόνης, περιλαμβάνουν:

• Ηλικιωμένος
• Γυναίκες στην εμμηνόπαυση
• Καπνός
• Παίξτε αθλήματα υψηλής απόδοσης όπως ποδόσφαιρο, ράγκμπι
• Η ύπαρξη ασθενειών των οστών και των αρθρώσεων όπως η οστεοαρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα και η οστεοπόρωση προκαλεί επίσης κατάγματα περόνης.

Θεραπεία σπασμένων οστών

1. Γενικός στόχος θεραπείας κατάγματος περόνης

• Καλή στερέωση σπασμένων οστών
• Αποκατάσταση της ανατομίας και της λειτουργίας των οστών
• Συμπτωματική αντιμετώπιση του πόνου
• Πρόληψη επιπλοκών και αποκατάσταση.

2. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να επουλωθεί ένα κάταγμα περόνης;

Αυτό είναι το πρόβλημα που απασχολεί περισσότερο πολλούς ασθενείς κατά τη θεραπεία. Ο χρόνος επούλωσης της περόνης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν:

• Βαθμός οστικής βλάβης και μαλακών ιστών
• Χαρακτηριστικά σπασμένων οστών όπως αριθμός καταγμάτων, τύπος κατάγματος, τύπος μετατόπισης εάν υπάρχει
• την ηλικία του ασθενούς
• Διατροφή και καθημερινές δραστηριότητες
• Βαθμός συμμόρφωσης με τις εντολές του γιατρού
• Επιλεγμένες θεραπείες

Κατά μέσο όρο, χρειάζονται περίπου 5 έως 6 εβδομάδες για να αποκατασταθεί η σπασμένη περόνη. Η πρόγνωση για την επούλωση των οστών σε κατάγματα περόνης της κνήμης είναι αρκετά καλή, ακόμη και όταν το κάταγμα είναι μετατοπισμένο

3. Η θεραπευτική διαδικασία γίνεται σε 3 στάδια

• Θερμιδική φάση: διαρκεί περίπου 1 - 1,5 μήνα από τη στιγμή του τραυματισμού. Το αίμα στο σημείο του κατάγματος σχηματίζει ίνες, ίνες που δεσμεύουν τα σπασμένα θραύσματα των οστών. Αυτή η περίοδος είναι αποτελεσματική όταν το σπασμένο πόδι είναι καλά στερεωμένο, τα σπασμένα κομμάτια είναι κοντά μεταξύ τους.
• Η φάση του χόνδρου: ξεκινά περίπου 2-3 ​​μήνες μετά το κάταγμα.
• Οστική cal φάση: γίνεται από τον 3ο μήνα και μετά. Τότε διαμορφώνεται επίσημα νέα οστική οργάνωση στο κάταγμα.

Η επιλογή της θεραπείας για το κάταγμα της περόνης εξαρτάται κυρίως από τον τύπο του κατάγματος και την έκταση του τραυματισμού. Υπάρχουν 2 κύριες μέθοδοι θεραπείας:

4. Συντηρητική θεραπεία

Αυτή είναι μια θεραπεία χωρίς γύψο. Συνήθως εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κλειστών καταγμάτων με μικρή ή καθόλου μετατόπιση, απλές γραμμές κατάγματος.

5. Χύτευση

Ρίξτε το γύψο από το 1/3 πάνω από το μηρό μέχρι το πόδι. Πρέπει να κάνετε μια διαμήκη τομή στο γύψο για να αποφύγετε τις επιπλοκές της συμπίεσης του διαμερίσματος. Επειδή αυτή είναι μια περιοχή με πολλά παχιά μυϊκά στρώματα, είναι εύκολο να αυξηθεί η πίεση. Παρακολουθήστε προσεκτικά τις πρώτες 24-48 ώρες. Διατηρήστε τη ζύμη για περίπου 8-10 εβδομάδες.

6. Ορθοπεδικό με σκελετούς και εκμαγεία Bohler

Για κλειστά κατάγματα με μετατόπιση, ο χειροκίνητος χειρισμός συχνά δεν φέρνει καλά αποτελέσματα. Επομένως, ο ασθενής πρέπει να χειραγωγηθεί στην πολλαπλή Bohler.      

Οι ασθενείς με κατάγματα περόνης που αντιμετωπίζονται χωρίς χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να φορούν νάρθηκες περόνης ή μπότες βάδισης για να αυξήσουν τη σταθερότητα για την ακινητοποίηση του σπασμένου οστού. Το σπασμένο πόδι κατά τη διάρκεια του γύψου δεν μπορεί να αντέξει την ίδια βαρύτητα με το υγιές πόδι. Επομένως, ο ασθενής χρειάζεται να χρησιμοποιεί πατερίτσες.

7. Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται για τη θεραπεία καταγμάτων περόνης στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• Κατάγματα με βλάβη σε αιμοφόρα αγγεία και νεύρα
• Επιπλοκές που σχετίζονται με τη συμπίεση της κοιλότητας
• Ανοιχτό κάταγμα
• Τα κλειστά κατάγματα έχουν αποτύχει στη συντηρητική θεραπεία, όπως η δευτερογενής μετατόπιση ή η καθυστερημένη επούλωση, με προσθετικές αρθρώσεις.

Η χειρουργική σύντηξης οστών χρησιμοποιεί μέσα όπως ενδομυελικά νύχια, βιδωτά σιδεράκια και εξωτερικά πλαίσια στερέωσης. Κάθε μέσο σύντηξης οστών έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, κατάλληλα για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, και μερικές φορές χρησιμοποιείται σε συνδυασμό.

8. Άσκηση αποκατάστασης

Οι ασθενείς πρέπει να καθοδηγούνται σε ασκήσεις αποκατάστασης κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο θεραπείας. Οι ασκήσεις θα πρέπει να αλλάζουν σταδιακά από την παθητική άσκηση, την ενεργητική άσκηση και την προπόνηση εξοπλισμού με αυξανόμενη ένταση.

Η περόνη είναι ένα λεπτό αλλά σημαντικό οστό στο κάτω πόδι. Βοηθά στην αντίσταση στην περιστροφή και τη συστροφή και σταθεροποιεί τις αρθρώσεις του γόνατος και του αστραγάλου. Τα κατάγματα επουλώνονται γρήγορα αλλά συχνά συνοδεύονται από επιπλοκές και τραυματισμούς. Η κατανόηση περισσότερων για τη δομή και τη λειτουργία της περόνης μας βοηθά να είμαστε πιο προνοητικοί στην πρόληψη και τη θεραπεία των καταγμάτων.