Μικροσκοπική κολίτιδα: Αιτίες, διάγνωση και θεραπεία

Η μικροσκοπική κολίτιδα είναι μια φλεγμονή του παχέος εντέρου (κόλον) που προκαλεί επίμονη διάρροια. Η ασθένεια ονομάζεται με βάση το γεγονός ότι είναι απαραίτητο να εξεταστεί ο ιστός του παχέος εντέρου κάτω από μικροσκόπιο για να εντοπιστεί η ασθένεια. Επειδή η κολονοσκόπηση μπορεί να είναι φυσιολογική, είναι απαραίτητη η μικροσκοπική εξέταση. Για περισσότερες βασικές πληροφορίες σχετικά με αυτήν την ασθένεια, το SignsSymptomsList θα ήθελε να σας στείλει το παρακάτω άρθρο.

περιεχόμενο

• 1. Επισκόπηση της μικροσκοπικής κολίτιδας
• 2. Συμπτώματα μικροσκοπικής κολίτιδας
• 3. Τι προκαλεί τη μικροσκοπική κολίτιδα;
• 4. Ποιοι παράγοντες κινδύνου καθιστούν τους ασθενείς ευάλωτους στη μικροσκοπική κολίτιδα;
• 5. Επιπλοκές μικροσκοπικής κολίτιδας
• 6. Πώς γίνεται η διάγνωση της μικροσκοπικής κολίτιδας;
• 7. Πώς αντιμετωπίζεται η μικροσκοπική κολίτιδα;
• 8. Τρόπος ζωής για άτομα με μικροσκοπική κολίτιδα

1. Επισκόπηση της μικροσκοπικής κολίτιδας

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μικροσκοπικής κολίτιδας, όπως:

• Κολλαγόνος κολίτιδα: Υπάρχει ένα παχύ στρώμα πρωτεΐνης (κολλαγόνο) που αναπτύσσεται στον ιστό του παχέος εντέρου
• Λεμφοκυτταρική κολίτιδα: Αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) στον ιστό του παχέος εντέρου
• Ατελής μικροσκοπική κολίτιδα: Περιλαμβάνει τόσο τη λεμφοκυτταρική κολίτιδα όσο και την κολλαγονώδη κολίτιδα

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η κολλαγονώδης κολίτιδα και η λεμφοκυτταρική κολίτιδα μπορεί να είναι διαφορετικά στάδια της ίδιας πάθησης. Τα συμπτώματα, οι εξετάσεις και η θεραπεία είναι τα ίδια για όλους τους τύπους μικροσκοπικής κολίτιδας.

2. Συμπτώματα μικροσκοπικής κολίτιδας

Τα σημεία και συμπτώματα της μικροσκοπικής κολίτιδας περιλαμβάνουν:

• Χρόνια διάρροια
• Πόνος στην κοιλιά, φούσκωμα
• Απώλεια βάρους
• Ναυτία
• Ακούσιες κενώσεις του εντέρου
• Αφυδάτωση

Τα συμπτώματα της μικροσκοπικής κολίτιδας μπορεί να έρχονται και να φεύγουν συχνά. Μερικές φορές τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν από μόνα τους χωρίς θεραπεία.

Πότε να δείτε γιατρό;

Εάν έχετε διάρροια που διαρκεί περισσότερο από μερικές ημέρες, επισκεφθείτε το γιατρό σας ώστε η κατάστασή σας να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί σωστά. Από εκεί, η πιθανότητα επιτυχούς θεραπείας θα είναι μεγαλύτερη και η ποιότητα ζωής θα βελτιωθεί.

3. Τι προκαλεί τη μικροσκοπική κολίτιδα;

Η ακριβής αιτία της μικροσκοπικής κολίτιδας είναι ακόμα άγνωστη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ακόλουθες αιτίες μπορεί να ευθύνονται, όπως:

• Φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα μπορεί να ερεθίσουν την επένδυση του παχέος εντέρου.
• Βακτήρια: Υπάρχουν βακτήρια που μπορούν να παράγουν τοξίνες που ερεθίζουν τους βλεννογόνους.
• Ιοί: μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στο παχύ έντερο.
• Ανοσολογική παθολογία: Σχετίζεται με μικροσκοπική φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η κοιλιοκάκη ή η ψωρίαση. Τα αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται σε υγιείς ιστούς.

Χολικά οξέα: Τα χολικά οξέα δεν απορροφώνται σωστά και προκαλούν ερεθισμό στην επένδυση του παχέος εντέρου.

4. Ποιοι παράγοντες κινδύνου καθιστούν τους ασθενείς ευάλωτους στη μικροσκοπική κολίτιδα;

Η μικροσκοπική κολίτιδα είναι συχνή στους ηλικιωμένους

Παράγοντες κινδύνου για μικροσκοπική κολίτιδα, όπως:

• Ηλικία: Η μικροσκοπική κολίτιδα είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας μεταξύ 50 και 70 ετών.
• Φύλο: Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν μικροσκοπική κολίτιδα από τους άνδρες. Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν συσχέτιση μεταξύ της μετεμμηνοπαυσιακής ορμονοθεραπείας και της μικροσκοπικής κολίτιδας.
• Ανοσολογική παθολογία: Οι ασθενείς με μικροσκοπική κολίτιδα μερικές φορές έχουν επίσης ανοσολογική παθολογία. Όπως κοιλιοκάκη, νόσος του θυρεοειδούς, ρευματοειδής αρθρίτιδα, διαβήτης τύπου 1 ή ψωρίαση.
• Κληρονομικότητα: Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της μικροσκοπικής κολίτιδας και του οικογενειακού ιστορικού συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου.

Κάπνισμα: Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ του καπνίσματος και της μικροσκοπικής κολίτιδας, ειδικά μεταξύ των ατόμων ηλικίας 16 έως 44 ετών.

Ορισμένα φάρμακα έχουν κίνδυνο να προκαλέσουν μικροσκοπική κολίτιδα

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ορισμένα φάρμακα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μικροσκοπικής κολίτιδας. Αλλά δεν είναι όλες οι μελέτες εγκεκριμένες

Τα φάρμακα που μπορεί να σχετίζονται με τη νόσο περιλαμβάνουν:

• Αναλγητικά, όπως η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη (Advil, Motrin IB) και η ναπροξένη νατριούχος (Aleve)
• Αναστολείς αντλίας πρωτονίων. Αυτά περιλαμβάνουν: λανσοπραζόλη (Prevacid), εσομεπραζόλη (Nexium), παντοπραζόλη (Protonix), ραβεπραζόλη (Aciphex), ομεπραζόλη (Prilosec) και δεξλανσοπραζόλη (Dexilant)
• Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, π.χ. σερτραλίνη (Zoloft)
• Ακαρβόζη (Precose)
• Φλουταμίδη
• Ρανιτιδίνη
• Καρβαμαζεπίνη (Carbatrol, Tegretol)
• Κλοζαπίνη (Clozaril, Fazaclo)
• Εντακαπόνη (Comtan)
• Παροξετίνη (Paxil, Pexeva)
• Σιμβαστατίνη (Zocor)
• Τοπιραμάτη

5. Επιπλοκές μικροσκοπικής κολίτιδας

Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζονται με επιτυχία για μικροσκοπική κολίτιδα. Αυτή η ασθένεια δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.

6. Πώς γίνεται η διάγνωση της μικροσκοπικής κολίτιδας;

Η λήψη πλήρους ιατρικού ιστορικού και φυσικής εξέτασης μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό άλλων καταστάσεων, όπως η κοιλιοκάκη, που μπορεί να συμβάλλουν στα συμπτώματα της διάρροιας.

Ο γιατρός σας θα ρωτήσει επίσης για τυχόν φάρμακα που παίρνετε. Ειδικά ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη (Advil, Motrin IB), ναπροξένη νατριούχος (Aleve). Υπάρχουν επίσης αναστολείς αντλίας πρωτονίων και εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης. Όλα τα παραπάνω φάρμακα έχουν κίνδυνο να προκαλέσουν μικροσκοπική κολίτιδα. Επομένως, η ενημέρωση του γιατρού σας για τα φάρμακα που παίρνετε μπορεί να βοηθήσει στην εύρεση της αιτίας και να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχούς θεραπείας.

Δοκιμή

Για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση της μικροσκοπικής κολίτιδας, μπορεί να κάνετε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:

• Κολονοσκόπηση: Αυτή η εξέταση επιτρέπει στον γιατρό σας να δει ολόκληρο το παχύ έντερο μέσω ενός λεπτού, εύκαμπτου, φωτισμένου σωλήνα (κολονοσκόπιο) με προσαρτημένη κάμερα. Η κάμερα στέλνει εικόνες του ορθού και ολόκληρου του παχέος εντέρου σε μια εξωτερική οθόνη, επιτρέποντας στον γιατρό να εξετάσει την επένδυση των εντέρων. Ο γιατρός μπορεί να περάσει ένα όργανο μέσω του ενδοσκοπίου για τη λήψη δείγματος ιστού (Biop)
• Κολονοσκόπηση και σιγμοειδοσκόπηση: Αυτή η εξέταση είναι παρόμοια με την κολονοσκόπηση, αλλά αντί να βλέπει ολόκληρο το κόλον, η κολοστομία και η σιγμοειδοσκόπηση επιτρέπουν στον γιατρό να δει το εσωτερικό του ορθού και το μεγαλύτερο μέρος του σιγμοειδούς παχέος εντέρου - περίπου 61 cm του παχέος εντέρου.

Επειδή τα προβλήματα του εντέρου μπορεί να εμφανιστούν φυσιολογικά στην κολονοσκόπηση, η οριστική διάγνωση της μικροσκοπικής κολίτιδας απαιτεί ένα δείγμα ιστού του παχέος εντέρου (βιοψία) που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης ή της κολοσκόπησης και της σιγμοειδοσκόπησης. Στους δύο τύπους μικροσκοπικής κολίτιδας, τα κύτταρα στον ιστό του παχέος εντέρου έχουν μια ευδιάκριτη εμφάνιση στο μικροσκόπιο, επομένως η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί.

Πρόσθετες εξετάσεις

Εκτός από την κολονοσκόπηση ή τη σιγμοειδοσκόπηση και τη σιγμοειδοσκόπηση, μπορεί να κάνετε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις για να αποκλείσετε τις αιτίες των συμπτωμάτων σας. Αποτελείται από:

• Ανάλυση κοπράνων: Η εξέταση βοηθά στον αποκλεισμό μιας λοίμωξης ως αιτίας επίμονης διάρροιας.
• Εξετάσεις αίματος: Βοηθήστε να αναζητήσετε σημάδια αναιμίας ή λοίμωξης.

Ενδοσκόπηση και βιοψία ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος: Βοηθά στον αποκλεισμό της κοιλιοκάκης. Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει έναν μακρύ, λεπτό σωλήνα με κάμερα στο άκρο για να εξετάσει το πάνω μέρος του πεπτικού σας συστήματος. Μπορούν να λάβουν δείγμα ιστού (βιοψία) για εργαστηριακή ανάλυση.

7. Πώς αντιμετωπίζεται η μικροσκοπική κολίτιδα;

Η μικροσκοπική κολίτιδα μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της. Αλλά εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή είναι σοβαρά, μπορεί να χρειαστείτε θεραπεία για την ανακούφισή τους. Ο γιατρός σας θα ακολουθήσει συνήθως μια προσέγγιση βήμα προς βήμα, ξεκινώντας με τις απλούστερες και πιο ανεκτές θεραπείες.

Κάντε δίαιτα και σταματήστε να χρησιμοποιείτε φάρμακα

Η θεραπεία συνήθως ξεκινά με διατροφικές αλλαγές και διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της επίμονης διάρροιας. Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει:

• Τρώτε μια δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά και χαμηλή σε φυτικές ίνες: Τα τρόφιμα που είναι χαμηλά σε λιπαρά και χαμηλή σε φυτικές ίνες μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της διάρροιας.
• Σταματήστε να χρησιμοποιείτε γαλακτοκομικά προϊόντα, γλουτένη ή και τα δύο: Αυτά τα τρόφιμα μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματά σας.
• Αποφύγετε την καφεΐνη και τη ζάχαρη

Σταματήστε να παίρνετε οποιοδήποτε φάρμακο που μπορεί να προκαλεί τα συμπτώματά σας: Ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει άλλο φάρμακο για τη θεραπεία της υποκείμενης ιατρικής πάθησής σας.

Η μικροσκοπική κολίτιδα μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της

Χρήση ναρκωτικών

Εάν τα σημεία και τα συμπτώματα επιμένουν, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει:

• Αντιδιαρροϊκά φάρμακα : Όπως λοπεραμίδη (Imodium) ή υποσαλικυλικό βισμούθιο (Pepto-Bismol)
• Στεροειδή: Όπως η βουδεσονίδη (Entocort EC)
• Φάρμακα που μπλοκάρουν τα χολικά οξέα: Όπως χολεστυραμίνη/ασπαρτάμη ή χολεστυραμίνη (Prevalite) ή κολεστιπόλη (Colestid)
• Αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Για παράδειγμα, η μεσαλαμίνη (Delzicol, Apriso) μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της φλεγμονής στο παχύ έντερο.
• Φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα: Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής στο παχύ έντερο. Παραδείγματα: μερκαπτοπουρίνη (Purinethol) και αζαθειοπρίνη (Azasan, Imuran)

Αναστολείς TNF: Όπως το infliximab (Remicade) και το adalimumab (Humira). Φάρμακα που μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή εξουδετερώνοντας μια πρωτεΐνη του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζεται παράγοντας νέκρωσης όγκου (TNF)

Χειρουργική επέμβαση

Όταν τα συμπτώματα της μικροσκοπικής κολίτιδας είναι σοβαρά και η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι αποτελεσματική, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του παχέος εντέρου σας. Σπάνια απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της μικροσκοπικής κολίτιδας.

8. Τρόπος ζωής για άτομα με μικροσκοπική κολίτιδα

Τα άτομα με μικροσκοπική κολίτιδα πρέπει να πίνουν πολύ νερό

Η αλλαγή της διατροφής σας μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της διάρροιας που αντιμετωπίζετε λόγω της μικροσκοπικής κολίτιδας. Μπορείτε να δοκιμάσετε τα εξής:

• Πίνετε νερό σωστά : Το νερό είναι το καλύτερο, αλλά τα υγρά με πρόσθετο νάτριο και κάλιο (ηλεκτρολύτες) μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Δοκιμάστε να πίνετε ζωμό ή να πίνετε αραιωμένο χυμό φρούτων. Αποφύγετε ποτά που περιέχουν πολλή ζάχαρη, σορβιτόλη ή περιέχουν αλκοόλ ή καφεΐνη. Για παράδειγμα, ο καφές, το τσάι και τα αναψυκτικά μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματά σας.

     >> Μάθετε περισσότερα Οι γιατροί επισημαίνουν 10 οφέλη για την υγεία του νερού

• Τρώτε μαλακά, εύπεπτα τρόφιμα: Αυτά περιλαμβάνουν μήλα, μπανάνες, πεπόνια και ρύζι. Αποφύγετε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες όπως φασόλια και ξηρούς καρπούς και τρώτε μόνο λαχανικά που έχουν μαγειρευτεί.
• Τρώτε μικρά γεύματα: Η απόσταση μεταξύ των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να μειώσει τη διάρροια.
• Αποφύγετε τροφές που ερεθίζουν το πεπτικό σύστημα: Αποφύγετε τα πικάντικα, πλούσια σε λιπαρά ή τηγανητά τρόφιμα και άλλα τρόφιμα που επιδεινώνουν τα συμπτώματά σας.

Η μικροσκοπική κολίτιδα είναι μια κοινή χρόνια πάθηση που προκαλεί πολλές ενοχλήσεις στην καθημερινή ζωή και την εργασία. Αν και η ασθένεια δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου, η έγκαιρη θεραπεία είναι αποτελεσματική και βελτιώνει την ποιότητα ζωής. Ας ελπίσουμε ότι το άρθρο παρείχε στους αναγνώστες χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την ασθένεια που θα βοηθήσει στην έγκαιρη ανίχνευση της νόσου, στη μείωση των συμπτωμάτων και στην αύξηση της πιθανότητας επιτυχίας στη διαδικασία θεραπείας.

Γιατρός Nguyen Van Huan